The Exhibition Of Art
Prakaaypreuk 3 
By Prakaaypreuk Group

จักรนรินทร์ อินทร์วงศ์วาร ์/ Chaknarin Inwongwarn
ทศพร หงษ์มณี / Todsaporn Hongmanee
วิกรม วิชัยเนตร / Wikrom Wichainet
ชัชวาล ปรัง / Chatchawal Prang
ณรงค์ยศ ทองอย ู่/ Narongyot Thongyoo

ก้าวที่ 3
 
ปี พ.ศ.2548 กลุ่มนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนาได้จัดการแสดงผลงานศิลปะ

ขึ้นด้วยความมุ่งมั่นที่จะแสดงทักษะความคิดความรู้สึกกลุ่มประกายพรึกจึงได้เริ่มต้นขึ้นในช่วงเวลา

นั้นด้วยประสบการณ์ชีวิตหลังจากผ่านพ้นจากรั้วมหาวิทยาลัยสมาชิกหลายๆคนต้องดิ้นรนในการ

ใช้ชีวิตผ่านความสุขความทุกข์เป็นประสบการณ์ที่สั่งสมกลั่นกรองและถ่ายทอดออกมาในการแสดง

ผลงานศิลปะ ครั้งที่2 พ.ศ.2552ในปีพ.ศ.2555 นี้การแสดงผลงานของกลุ่มประกายพรึกครั้งที่3

ได้เกิดขึ้นอีกครั้งจากการรวมตัวกันของสมาชิกแม้ว่าหลายๆคนจะมีวิถีทางที่แตกต่างกันไปบางคน

ก็ยังสามารถยืนหยัดในหนทางศิลปินอย่างแน่วแน่บางคนก็ต้องมีหน้าที่การงานอื่นที่ต้องทำหากแต่

่่่สิ่งที่ดึงดูดให้แต่ละคนได้มารวมตัวกันนั้นคือสายใยแห่งศิลปะและมิตรภาพอันแน่วแน่ส่งผลให้เกิด

ความเคลือนไหวต่อเนื่องเพื่อให้กลุ่มประกายพรึกก้าวเดินต่อไปประกายพรึก2555

จักรนรินทร์ อินทร์วงศ์วาร

“จิตใจนั้นเปรียบดังกับฟองน้ำ ซึมซับความรู้สึก ความทรงจำต่างๆไว้มากมายการทำงานศิลปะ

ก็เช่นเดียวกัน เป็นการใช้สิ่งที่ได้ สัมผัส พบเห็นโดยตรงหรือจากความทรงจำหลอมรวม

กับความคิด จินตนาการ ทัศนคติ และความรู้สึกภายในถ่ายทอดออกมาเป็นผลงานเพื่อสร้างสรรค์

หรือจดบันทึกประสบการณ์ ในแต่ละช่วงเวลาที่แตกต่างกันไปในแต่ละช่วงของชีวิต”



แนวความคิด

รูปทรงจากเรือนร่างของอิสระตรีเพศเป็นสิ่งเร้าให้ข้าพเจ้าเกิด แรงบันดาลใจ

ที่จะถ่ายทอดความรู้สึกในการสร้างสรรค์ผลงาน เพื่อให้เกิดความงามตามลักษณะเฉพาะตัว

3.Nude 1 

Oil on Canvas ,90 X 60.5 cm.

ทศพร หงษ์มณี

ย้อนเวลา - ศิลป์ - บริสุทธิ์

การที่คนเรา จะสามารถทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้ยาวนานหรือจนชั่วชีวิตได้นั้น ต้องมีปัจจัยหลายอย่างอย่างแรกคือความชอบ

ถ้าไม่ชอบก็ทำไม่ได้ต้องไม่เกียจงานของตัวเอง และไม่สนใจว่าใครจะชอบหรือไม่ชอบในสิ่งที่เราทำเพราะต้องมั่นใจว่า

ที่ได้ทำอยู่นั้นคือ การแสดงออกในตัวตนของเราศิลปะบริสุทธิ์ (pure art) เมื่อได้หวนย้อนกลับไปเมื่อวัยเด็กอยากวาด

อะไรอยากระบายสีไหนก็ทำลงไปไม่คิดว่าจะสวยหรือองค์ประกอบจะดีหรือว่าจะไปเหมือนใครใช้เพียงความรู้สึกไม่กลัว

ที่จะผิดเป็นศิลปะที่มุ่งเน้นเพื่อศิลปะโดยแท้จริงเมื่อเราได้เข้าใจและเรียนรู้ในการทำงานศิลปะช่วงที่ยากที่สุดคือการดึง

ตัวตนมาแสดงออกร่วมกับงานบางคนทำงานศิลปะมาชั่วชีวิตแต่ไม่เคยแสดงตัวตนของตัวเองออกมาซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ

สิ่งนั้นทำให้ข้าพเจ้าคิดว่า การทำงานให้ต่อเนื่องและคิดคำนึงว่าช่วงเวลาในอารมณ์ณตอนนี้เราต้องการแสดงอะไร

ออกมาแล้วแต่ละช่วงไม่จำเป็นว่าจะต้องทำงานเดิมๆซํ้าๆเพียงแค่ต้องมีจุดมุ่งหมายว่าจะทำอะไรเราก็จะเจอตัวตน

ในงานได้เร็วขึ้นแต่บางทีเราลองกลับมาคิดคิดย้อนกลับไปในสมัยที่เป็นเด็กได้เจอกระดาษเห็นกำแพงว่างๆมีดิน

สอปากกาตกอยู่บนพื้นแล้วก็หยิบมาวาดวาดวาดนานแค่ไหนไม่รู้กว่าจะวางมันลงเพียงเพราะเราชอบที่จะทำในสิ่งนี้มัน

อาจจะเป็นแรงบันดาลใจให้ลองคิดว่าตอนนี้ที่ยังทำสิ่งนี้อยู่ได้เป็นเพราะความชอบที่จะทำงานอย่างนี้จริงๆชอบอะไร

ก็วาดลงไปสนุกกับมันไม่ชอบก็อย่าไปทำมันจะทำให้อยู่กับสิ่งนั้นไปได้อีกนานแล้วตัวตนของเราก็อาจจะออกมากับ

งานโดยที่เราเองอาจไม่รู้ตัวแนวความคิดแรงบันดาลใจจากความร่วมสมัยของศิลปะไทยโดยใช้อารมณ์ความรู้สึก

ที่มีในยุคสมัยถ่ายทอดออกมาบันทึกเรื่องราวตามแบบของข้าพเจ้าโดยใช้เทคนิคโบราณและสากลผสมผสานกัน

วิกรม วิชัยเนตร

“วัฒนธรรม”

คำว่าวัฒนธรรมนั้นหมายถึงรูปแบบกิจกรรมวิธีการดำเนินชีวิตซึ่งเป็นพฤติกรรมและสิ่งที่คนในหมู่พวกผลิตขึ้น

ด้วยการเรียนรู้จากกันและกันและร่วมกันใช้ในหมู่พวกของตนวัฒนธรรมเป็นส่วนหนึ่งที่สามารถแสดงออก

ทางด้านศิลปกรรมแม้บางครั้งมีผู้กล่าวว่าวัฒนธรรมเป็นเรื่องของอย่างอื่นอย่างใดก็ได้มากมายการที่มนุษย์

จะเรียนรู้เรื่องวัฒนธรรมนั้นไม่จำเป็นต้องเรียนรู้จากตำราหรือห้องเรียนเท่านั้นแต่สามารถเรียนรู้จากสิ่ง

รอบตัวเพราะวัฒนธรรมก็คือหนทางทั้งหมดของชีวิตนั่นเองจิตรกรรมฝาผนังเป็นสิ่งเก่าแก่คู่บ้านคู่เมือง

ที่ผ่านสายธารแห่งระยะเวลามีร่องรอยแห่งการชำรุดและเสื่อมสภาพสะท้อนความเป็นอยู่ในยุคสมัยว่า


“แม้มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นบนผืนแผ่นดินมรดกแห่งวัฒนธรรมจักเป็นสิ่งบ่งบอกรากเง้าแห่งยุคสมัย โดยแท้”

แนวความคิด

มรดกทางวัฒนธรรมของบรรพบุรุษได้บ่งบอกถึงรากเง้าประเพณีที่ดีงามถึงแม้สายธาร

เวลาจักผ่านไปนานเท่าใดข้าพเจ้าจึงหยิบยกเอาแง่มุมเหล่านี้มาสร้างสรรค์เป็นผลงานศิลปะ

ชัชวาล ปรัง

เช้าตรู่ของวันจันทร์ผมอยู่บนรถประจำทางมุ่งขึ้นไปตอนเหนือของจังหวัดเชียงใหม่หน้าที่ของผมคือ

การสอนศิลปะให้กับนักเรียนในที่ห่างไกล แม้จะไม่ใช่ดอยสูงชันที่มีความยากลำบากแต่ด้วยระยะทาง

ทำให้การดำเนินชีวิตต้องปรับเปลี่ยนไปการที่ต้องทำงานในหน้าที่พร้อมกับทำงานศิลปะไปด้วยนั้น

ทำให้รู้สึกว่าต้องทำงานให้หนักขึ้นและทำให้ต้องทำงานแบบคู่ขนานคือทำมากกว่าหนึ่งงานในเวลา

เดียวกันในเวลาที่ทำการสอนก็เป็นช่วงเวลาในการเก็บข้อมูลเพื่อนำมาถ่ายทอดในผลงานการได้เห็น

ชีวิตของเด็กในระบบกาศึกษาทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการสร้างผลงานซึ่งก็เป็นเรื่องดีที่สามารถนำ

เอาหน้าที่ที่ต้องทำมาเป็นวัตถุดิบทางการสร้างสรรค์ผลงานของตนเองได้

แนวความคิด

เด็กๆกับการศึกษาเป็นสิ่งคู่กันเสมอยิ่งได้มาเป็นครูยิ่งไดรับรู้ชีวิตของเด็กๆที่ผูกพันกับระบบการศึกษา

ในรั้วโรงเรียนได้เห็นมุมมอง ความรู้สึก อารมณ ์ของนักเรียนที่หลากหลาย เกิดแรงบันดาลใจในการ

สร้างผลงานที่นำเสนอเรื่องราวของเด็กๆ กับการศึกษา ถ่ายทอดออกมาในรูปแบบเหมือนจริงที่ผม

ชื่นชอบ สะท้อนมุมมองต่อเด็กๆที่ผมได้พบเห็นในชีวิตการทำงาน

ณรงค์ยศ ทองอยู่

เอกลักษณ์ในใบหน้าของมนุษย์แต่ละคนถูกดึงออกมาจากเนื้อหนัง

ด้วยเส้นลวดแว่นสายตาเพื่อช่วยให้มองเห็นชีวิตได้ชัดเจนมากขึ้น

28.ออกุสต์ โรแดง / Auguste Rodin

ลวดทองแดง, แว่นสายตา ,54 X 23 X 28 cm.

29.อังคาร กัลยาณพงศ์

ลวดทองแดง, หินอัญมณี ,40 X 38 X 30 cm.

30.จอห์น เลนนอน   / John Lennon  

ลวดนิกเกิล, หินอัญมณี ,37 X 30 X 34 cm.